Herbert Kuhn - Karmel

Beschrijving boek

Een vertelling.

In een bunker ergens aan het Oostfront wordt op een Kerstavond tussen enkele Duitse officieren en een veldprediker een verschrikkelijke weddenschap afgesloten, waarbij God wordt uitgedaagd zich als de Schenker van vrede en vreugde te doen kennen.

Gedurende twee uren heeft de veldprediker de gelegenheid de kracht van zijn God te tonen. Daarna komen de officieren aan de beurt.

Het is vooral de kolonel geweest, die deze weddenschap heeft afgedwongen; hij is een man die in woord en daad de meedogenloosheid van het moderne heidendom predikt. Na de toespraak, waarin hij profeteert, dat de vrede en het heil van de mensheid door het lijden van het Duitse volk bereikt zullen worden, laat hij drank en vrouwen komen en dan brengen zijn officieren het hun gepredikte woord in toepassing in een volkomen  verdierlijkt drinkgelag: een aanbidding van Baäl, een dans om het altaar van de angst.

Alleen Wittlich kan daaraan niet meedoen. Zijn figuur, die van de kinderlijk jonge luitenant met de doorschoten handen, naast de hemeltergende hoogmoed van de kolonel en het platte materialisme van de officieren, moet wel de verlatenheid van het misleide Duitse volk en van de ontredderde mensheid verbeelden.

Zoals de figuren in de bunker als symbolen zijn te zien, zo krijgen de gebeurtenissen, welke op die ene korte avond plaats grijpen een betekenis, welke de tijd te boven gaat. De Kerstavond, waar het licht van de eeuwigheid doorheen flitst, voert de mens door de afgronddiepe vertwijfeling heen naar het gericht, dat tegelijk de begenadiging is. Alsof de stralen er op vallen van een zoeklicht, dat tussen tijd en eeuwigheid in staat, zo wordt tenslotte de weg zichtbaar, die uit alle donkerheid en verlatenheid voert.