Natuur in zakformaat - Bomen en struiken

Beschrijving boek

Auteur: M. Skytte Christiansen. Illustraties van Verner Hancke.

Deze serie boekjes biedt de mogelijkheid tot een eerste kennismaking met de meest voorkomende planten en dieren in de directe omgeving.

Door het handige, kleine formaat en de overzichtelijke indeling, kan ieder boekje gemakkelijk geraadpleegd worden bij wandelingen door bos, heide, veld, duinen en langs het strand.

Op de rechter pagina staat een gedetailleerde afbeelding in kleur, op de linker pagina een beknopte beschrijving van de plant of het dier, met o.a. gegevens over kenmerken, leefwijze, verspreiding.

Woord vooraf

Zoals uit de titel blijkt, is de serie ‘Natuur in zakformaat’ bedoeld voor beginners, jong en oud, die geïnteresseerd zijn in het dieren- en plantenleven in de vrije natuur, maar die slechts weinig basiskennis hebben.
Velen schrikken ervoor terug te lezen over bomen en struiken in Nederlandse en Belgische landschappen, omdat in de meeste boeken over dit onderwerp veel te veel soorten worden behandeld, die niet in Nederland en België voorkomen. In een van de meest populaire gidsen over bomen en struiken worden tientallen boomsoorten besproken, die normaal gesproken zelf’s een expert nauwelijks tegen zal komen op tochten in de natuur. Velen zullen daarom liever eenvoudig beginnen; dit boekje kan hen op weg helpen naar wat uitgebreidere natuurgidsen.
Het doel van dit boekje is een korte beschrijving te geven in beeld en tekst van een klein aantal - in dit geval 29 - bij ons in het algemeen voorkomende bomen en struiken. Als men zover is dat men hiermee vertrouwd is geraakt, kan men met voordeel meer omvattende gidsen gaan gebruiken.
Alle illustraties bij de in het boekje besproken bomen en struiken zijn in de verhouding 3/5 weergegeven. Bij elke soort is de meest gebruikelijke Nederlandse naam aangegeven, en er wordt ook een poging gedaan om deze namen uit te leggen, waar dit mogelijk was.
De wetenschappelijke namen van de besproken soorten zijn eveneens aangegeven. Voor de uitspraak van de Latijnse namen geldt als hoofdregel dat woorden met twee lettergrepen altijd de klemtoon hebben op de eerste lettergreep, terwijl de klemtoon in woorden met drie of meer lettergrepen op de op een na laatste lettergreep wordt gelegd, als deze lang is, anders op de twee na laatste. Zonder filosofisch inzicht is het moeilijk te weten wanneer een lettergreep lang of kort is, en daarom wordt er met behulp van een accentteken [‘] aangegeven, welke lettergreep de klemtoon krijgt.

De redactie