Rehoboth in Rotterdam

Beschrijving boek

Subtitel: Geschiedenis van een christelijk gereformeerde stadskerk.

C.M. van Driel [red.]

De diakenen van de christelijke gereformeerde kerk te Rotterdam-Centrum komen op 13 mei 1940, drie dagen na het uitbreken van de oorlog, bijeen in de kerk in de Jonker Fransstraat. De overheid heeft wegens het dreigende gevaar van luchtbombardement ook samenkomsten in kerken verboden. Maar de diakenen willen juist nu de hulpbehoevenden in de gemeente niet in de steek laten, zo blijkt uit de notulen: ‘Na enige bespreking wordt besloten dat de wijkdiakenen de ondersteuning voor drie weken, dus tot en met 27 mei 1940, zullen meenemen, daar niet met zekerheid kan worden gezegd wanneer wij weer zullen vergaderen. Bovendient ontvangt elke diaken nog NLG 7,00 voorschot voor eventuele bijzondere voorzieningen. Daar verder vergaderen niet wenschelijk wordt geacht sluit de voorzitter deze vergadering.’

Het zou de laatste vergadering in het kerkgebouw zijn. Een dag later is het een prooi van de vuurzee die het gevolg is van de Duitse bommen die op de stad vallen. Dit bombardement markeert het begin van een van de meest bewogen perioden uit de geschiedenis van Rotterdam en van de christelijke gereformeerde gemeenschap in de stad.

In dit boek wordt de geschiedenis verteld van de christelijke gereformeerde kerk van Rotterdam-Centrum, die als een klein groepje ontstond in het begin van de negentiende eeuw en die aan het begin van de eenentwintigste eeuw, opnieuw als een klein groepje, bijeenkomt in het kerkgebouw aan de Noordsingel.

Deze kerkgeschiedenis, uitgeplozen en geschreven door gemeenteleden, getuigt van menselijk onvermogen én Gods heilzame macht. Het is een boek van de gemeente voor de gemeente, dat ook voor andere geïnteresseerden een openhartig inzicht biedt in het wel en wee van ruim een eeuw christelijke kerk in een wereldstad.