Gaade`s wegwijzers door het rijk der kunst - De oude wereld

Beschrijving boek

Oorspronkelijke titel: The ancient world.

Auteur: Giovanni Garbini.

Zegels, ivoorsnijkunst, sculptuur, muurschilderingen, keramiek, bouwkunst.

De vroegst bekende beschavingen worden in dit deel behandeld en door de illustraties tot leven gebracht. De kunstgeschiedenis van deze oudste volkeren omspant een haast onmetelijke periode: van het bestaan van Jericho in het 7e millennium v. Chr. tot de tijd van de Griekse suprematie in de 5e eeuw v. Chr. Geografisch omvat ze het gebied van Egypte tot Perzië. Professor Garbini heeft in één boek deze beschavingen van wat wij het Oude Nabije Oosten noemen, tezamen gebracht om het onderlinge verband aan te tonen - beschavingen, die voor onze westerse cultuur ten slotte het fundament vormden.

Hij heeft zijn boek in drieën verdeeld: Mesopotamië, de omliggende gebieden en Egypte. Het eerste deel behandelt het Tweestromenland, waar de Sumeriërs ongeveer 4000 v. Chr. de eerste stadstaten stichtten Hun handel, godsdienst en vooral de vroegst bekende schriftvorm worden geïllustreerd door hun metalen voorwerpen, tempels, beelden en zegels. Zij worden + 2350 v. Chr. onderworpen door Semitische volkeren, onder wie de Akkadiërs, Babyloniërs en Assyriërs, waarna de Perzen Babylon in 539 v. Chr. veroveren. De hangende tuinen van Semiramis, de toren van Babel, het paleis van Koning Assurbanipal met zijn enorme bibliotheek en zijn muren met geglazuurde, gekleurde tegels, waarop vooral afbeeldingen van dieren in reliëf, brengen deze veelzijdige beschaving nader tot ons.

Het tweede deel wordt begrensd door de hooglanden van Perzië in het oosten en van Turkije in het westen, met inbegrip van Syrië, Palestina en het Arabisch schiereiland. De metalen en ivoren voorwerpen der Fenicische handelaren vallen hierbij op als zeer verfijnd.

Ten slotte het derde deel: de Nijlvallei, die gedurende 3000 jaar zijn geheel aparte beschaving bezit, niet beïnvloed door buurvolkeren. De verering der farao’s als afstammelingen van de zonnegod kwam voornamelijk tot uiting in de tempels, graven en al die voorwerpen die men de doden meegaf. Het droge woestijnzand heeft dit alles wonderbaarlijk geconserveerd. Een hele afdeling kleurenplaten is gewijd aan de meesterlijke grafschilderingen uit het Nieuwe Rijk.